Vlotburg, een varend kasteel
In 2013 krijg ik van twee mensen een foto die op de avond van 19 augustus is gemaakt. Op beide opnamen staat de Miranda afgebeeld met de Vlotburg naast zich, een varend kasteel en daarmee toch wel een bijzonder schip te noemen.
Op dit reizend museumschip kun je op een unieke en verrassende manier het leven in de Middeleeuwen van dichtbij ervaren. Er worden levensechte taferelen getoond over de wijze waarop de mensen aten, wat voor kleding ze droegen en verschillende ambachten en middeleeuwse gebruiken. Op het varend kasteelschip, een vrachtschip van 50 meter lengte, is een uitgebreide expositie gehuisvest.
Toen Lenny Vries een kasteelschip wilde creëren om er een middeleeuws museum in te gaan huisvesten, bouwde hij eerst een schaalmodel. Dit hielp anderen een idee te krijgen van zijn grote plannen. Velen dachten dat hij een kunstenaar was met teveel fantasie en geloofden nooit dat hij zijn schaalmodel zou kunnen realiseren.
Anderen zagen zijn gedrevenheid en levenslust en hielpen hem uitkijken naar een geschikt schip. Er gingen twee jaren voorbij voordat hij vond wat hij zocht. De Andisa, een voormalig vrachtschip van 50 meter lengte en 6,6 meter breedte bleek perfect.
Hierna kon in Duitsland op zoek worden gegaan naar de 60 ton massief eiken balken die het schip de passende robuuste uitstraling konden geven. In het Zwarte Woud werd bij verschillende boeren al het nodige hout bijeen gesprokkeld.
Een vriendelijke groentehandelaar bood hem aan deze massa hout naar Nederland te brengen, aangezien zijn truck op de terugreis leeg was! Toen sprak Lenny Vries zijn goede vriend en ambachtelijke timmerman Jan Westerhuis, waarna zij samen het Kasteel zijn gaan bouwen.
Hierna was nog een betaalbare werf nodig die bereid was voor een periode van jaren medewerking te geven aan de bouw van het museum. Door een gelukkige samenloop van omstandigheden kwam Lenny Vries in contact met scheepswerf Brouwer in Zaandam waarvan hij niet alleen een redelijke prijs kreeg, maar ook alle medewerking. Aanvankelijk was ook Brouwer sceptisch, maar gaandeweg zagen zij dat Lenny bergen kon verzetten en gingen ze achter hem staan.
Om de 60 ton hout uit Duitsland op het schip te kunnen plaatsen was er een kraan nodig om dit aan boord te krijgen. In het begin vorderde het project gestaag en werd vol optimisme gedacht de klus binnen een jaar te klaren. Nog nooit eerder was zo´n grote opbouw op die manier op een schip geplaatst.
Maar toen die constructie eenmaal stond, realiseerde Lenny Vries zich dat de details en de afwerking van het fijnere timmerwerk veel meer tijd ging kosten.
Met vastberadenheid werden ook deze en andere problemen overwonnen. Zo vaagde een storm de hele overkapping van het schip weg en moest er aan een berg van veiligheidscriteria worden voldaan. Maar in bijna drie jaar werd het Vlotburgmuseum voltooid!
Lenny had nog een hartenwens, een paard aan boord van zijn kasteelschip. Dit zou zijn creatie van de middeleeuwen compleet maken en leven inblazen. Lenny vond een stoer, lief en kalm paard. Het was liefde op het eerste gezicht, Wodan werd zijn naam. Hij stapt fier rond op `zijn` dek, volledig thuis op de Vlotburg.
De foto's hierboven komen uit het eigen archief, de tekst is overgenomen van de website van het schip: www.vlotburg.nl. Op deze website ook een overzicht van de evenementen waarbij het schip aanwezig zal zijn.
Van de passage van de Wilhelminasluis staat op You Tube een filmpje dat is te zien door hier te klikken.
Tot slot nog een drietal foto's die ik nam van de TV toen daarop aandacht werd besteed aan de Vlotburg.