Op 4 oktober 2007 zie ik vroeg in de ochtend de Tarragona door de Wilhelminasluis komen, op de foto hierboven vaart het schip nog in de Waalhaven van de Wilhelminasluis. Het is dan nog een onbekend schip voor me, vandaar dat het een plaatsje krijgt op de website in de foto-overzichten van schepen.
In juni 2014 ontvang ik het verenigingsblad van "De Binnenvaart" waarin een artikel van Jos Hubens in de rubriek "Wat voer/vaart daar?" mijn aandacht trekt. De Tarragona blijkt een wel heel bijzonder schip te zijn. Hieronder het artikel van Jos Hubens, ambassadeur van De Binnenvaart.
In 1960 kwam het motortankschip ALUMINIA in de vaart en kort daarna een bunkerboot, met als thuishaven Koblenz. Beide schepen zijn geheel van aluminium gemaakt. Doordat er nogal wat problemen optreden met de zwakke voor- en achterschepen, komt Willy Becker op het idee om alleen een middenschip van aluminium te vervaardigen en het voor- en achterschip van staal.
Dit bijzondere schip, de ATR 1, komt in 1961 in de vaart en na vele verbouwingen en aanpassingen is het nog steeds in de vaart en draagt nu de naam TARRAGONA.
Sectiebouw
De Adria Tank Reederei GmbH uit Hamburg neemt in 1961 het motortankschip ATR 1, met als eigenaar Willy Becker, in de vaart. Dit schip heeft de afmetingen 67,05 x 9,00 meter en een diepgang van 2,26 meter. Bij dit schip zijn het voor- en achterschip van staal, maar er is een aluminium middensectie geplaatst. Het middenschip heeft aan de buitenkant de vorm van een ronde pijp.
De bodem van de middensectie is 25 mm en de zijden zijn 15 mm dik. Aan de binnenkant van het middenschip zijn grote zware spanten geplaatst die circa 1 meter uit elkaar staan. Verder bestaat de sectie uit één dwarsschot en twee langsschotten.
Uitrusting
De voortstuwing wordt geleverd door twee Buckau Wolf dieselmotoren van elk 450 pk. Het schip is geheel hydraulisch uitgevoerd, men kan vanuit de stuurhut de ankers laten vallen en ook weer opdraaien. Nog een bijzonderheid is dat men vanuit de stuurhut de schroeven circa 50 cm kan laten zakken. De schroefassen zijn namelijk scharnierend bevestigd, direct bij binnenkomst in het achterschip. Dit is in de praktijk echter geen succes, want door lekkage aan de hydraulische hefcilinder zakken de schroeven vanzelf naar beneden, wat bij een geladen schip, op waterstand, geen goed doet aan de scheepsschroeven. De scheepsschroeven zijn alleen aan de uiteinden als as uitgevoerd, het middenstuk was een pijp.
Verwisselbaar middenschip
Het 40 meter lange aluminium middenschip kan door middel van flensverbindingen stijf gekoppeld worden met het voorschip en een achterschip, waar zich de voortstuwingsinstallatie bevindt.
Tuusen het voor- en achterschip en het ladinggedeelte zijn kofferdammen gemaakt. In deze kofferdammen kunnen de flenzen door middel van bouten met elkaar verbonden worden.
Het kan snel losgemaakt en vervangen worden door een ander middenschip, dat reeds een (andere) lading heeft ingenomen of al gelost is. Er wordt echter nooit een tweede exemplaar van een dergelijk middenschip gebouwd. Men denkt aan meer dan één van zulke zelfdragende middenschepen (die aan duwbakken doen denken), die door speciale koppelingen tussen voor- en achterschip zo bevestigd kunnen worden dat zij als het ware een overgang kunnen vormen tot een duweenheid.
Lading
Doordat het middenschip en daardoor de gehele laadruimte van aluminium is, denkt men dat zeer gevoelige chemicaliën e.d. daarin vervoerd kunnen worden en dat de tanks gemakkelijk inwendig te reinigen zullen zijn, ook met water, zonder dat het zal gaan oxideren.
Het schip zal ook wijn kunnen gaan vervoeren; hiervoor is in het middenschip een speciale wijnpomp geplaatst. De ATR 1 heeft zes ladingtanks, bestaande uit twee middentanks van 250 m3 en vier zijtanks van 100 m3; dit geeft een totaal laadvermogen van 900 m3.
Ombouw
Het schip wordt in 1972 verkocht aan familie Ruytenberg uit Werkendam en wordt herdoopt in ADRI. De motoren worden vervangen door twee gereviseerde Deutz motoren van elk 290 pk. Echter de eerder genoemde aluminium flensverbindingen gaan scheuren. Dit proces begint bovenin en zet zich naar onderen voort, dit luidt het einde in van dit innovatieve middenschip.
Het schip heeft een tijd opgelegd gelegen en in 1982 wordt bij scheepswerf St. Barbara in Eisden het aluminium middentankschip vervangen door een stalen drogelading-middensectie. Uiteraard zonder flensverbindingen maar geheel gelast.
Dit innovatieve schip is nog steeds in de vaart onder de vlag van België, heeft nu de afmetingen van 85 x 9.05 x 2.88 meter met 1508 ton en is uitgerust met twee Cummins motoren van 508 pk.
Vanaf 1982 tot 1999 voer de voormalige ATR 1 als motorvrachtschip Lotus. In 1999 werd zij verkocht aan A. Courtois in Brugge en herdoopt in TARRAGONA (06003477)
Met dank aan Jos Hubens, ambassadeur De Binnenvaart, voor zijn toestemming dit artikel op deze website te plaatsen.